سينما سال 95 را پر شور آغاز كرده و تا امروز فروش خوبي را در فيلمهاي گروه بزرگسال پشت سر گذاشته است. بيش از 90 درصد فيلمهايي كه از ابتداي امسال اكران شدهاند، فروشهاي خوب و عالي را پشت سر گذاشتهاند. اكثر فيلمها فروش ميلياردي را تجربه كردهاند و همچنان اين روند ادامه دارد. سينما براي گروه سني بزرگسال چند فيلم كمدي، درام و تاريخي بيوگرافي را عرصه كرده است و علاقهمندان به ژانرهاي مختلف توانستهاند فيلمهاي مختلفي را در ژانرهاي گوناگون تماشا كنند. با اين وجود تا امروز گروه سني كودك با دو فيلم سينمايي براي تابستان، كمرمقترين اكران امسال را داشته است.
فيلم سينمايي «ننه نقلي» ساخته پرويز
صابري را كهمحصولي قديمي است و ابتدا قرار بود در سال 93 اكران شود، اما
اين اتفاق رخ نداد تا امسال و از نيمه خرداد ماه يعني زمان امتحانات مدارس
اكران آن آغاز شد و تا امروز كه به اواخر اكران آن رسيدهايم با فروشي حدود
400 ميليون تومان يكي از كمفروشترين فيلمهاي امسال لقب گرفته است.
ساختار ضعيف اين فيلم نيز انتقادهايي را در پي داشته و استقبال از آن
برخلاف تصور بسيار پايين بوده است. فيلم سينمايي «دزد و پري» به كارگرداني
حسين قناعت ديگر فيلم سينمايي ژانر كودك است كه توليدكنندگانش روي موزيكال
بودن فيلم مانور ميدهند.
«دزد و پري» نيز قرار بود تابستان يا پاييز سال
گذشته اكران شود ولي اين فيلم نيز نتوانست در زمان مقرر به اكران برسد.
«دزد و پري» در كنار«ننه نقلي» در قعر جدول فروش سينماها قرار دارند. اين
فيلمها از زمان ساخت تا اكران، زمان طولاني را در نوبت اكران عمومي قرار
داشتند و بازگشت سرمايهشان به تعويق افتاده است و اكنون نيز در اكرانهايي
نا اميدكننده نتوانستهاند فروش مناسبي داشته باشند. اين نوع حضور سينماي
كودك ريسك سرمايهگذاران را براي فعاليت در اين ژانر بالا برده و تمايل
بخش خصوصي را براي ساخت فيلم كودك پايين ميآورد.
اين اتفاق در حالي رخ داده است كه سينماي كودك در سالهاي نهچندان دور، بخش مهمي از سينماي ايران را تشكيل ميداد و با همكاري آموزشوپرورش و تمايلي كه خانوادهها براي سينما رفتن فرزندانشان داشتند، هم فيلمهاي بيشتري براي كودكان ساخته ميشد و هم سينماي كودك توجيه اقتصادي داشت، اما اكنون كارگردانان سينماي كودك يا بيكار شدهاند يا سراغ سينماي بزرگسال رفتهاند. اين وضعيت حتي برگزاري جشنواره فيلم كودك و نوجوان را نيز با مشكل روبهرو كرده و يكي از معتبرترين جشنوارههاي سينمايي كشورمان در وضعيت نگرانكنندهاي قرار گرفته است.
در اين وضعيت سينماي كودك منتظر جرقههايي است كه براي مدت كوتاهي هم كه شده بتواند نام سينماي كودك را زنده نگه دارد و شايد تنها چشم اميد سينماي كودك به فيلمهايي باشد كه كاركرد دوجانبه داشته باشد. مانند فيلمهايي از جنس «كلاه قرمزي» و «شهر موشها » كه مخاطب بزرگسال نيز آنها را دنبال ميكند و سازندگانشان در پي همراه ساختن مخاطبان قديمي اين فيلمها هستند و گرنه وضعيت فيلمهاي كودكانه در فصلي كه ميتواند بيشترين ميزان فروش سينماي كودك را داشته باشد، نااميدكننده است. هم اكنون تنها فرصت باقي مانده براي متوليان سينماي كودك، چشم دوختن به فصل پاييز و بازگشايي مدارس است تا در اين فصل با همكاري مدارس بتوان كودكان را نه از خانههايشان و به همراه خانوادهها، بلكه در اكرانهاي مدرسهاي با گروه همسالان به سينماها برد؛ تجربهاي كه در گذشته موفق بوده است، اما در سالهاي اخير آموزش و پرورش تمايل چنداني براي انجام آن از خود نشان ندادهاند و بيش از 12ميليون دانش آموز را كه پتانسيل بالايي براي سينماي كودك هستند از رفتن به سينما دور كرده است.
منبع : روزنامه جوان